Kees Pronk in thuishaven Scheveningen

> AVONTUUR OP ZEE

Optocht op zee

Kees Pronk (76) begon met varen toen hij 14 was. In 1991 werkte hij als kapitein op een zee­sleepboot van Smit Internationale. Hij moest drie afgeschreven Amerikaan­se koopvaardij­schepen van San Francisco naar Thailand slepen. Een sleepreis van twee maanden, vol obstakels en onverwachte gebeurtenissen. Kees leidde de klus vanaf zeesleepboot Smit London. Het plan was om met één schip uit San Francisco te vertrekken. Een lokaal sleepbedrijf zou de andere twee schepen naar de Smit London brengen, 50 mijl buitengaats. “Tijdens de voorbesprekingen schepte de onsympathieke eigenaar van het bedrijf op over het fortuin dat hij zou verdienen aan de opdracht.” Kees bedacht daarom een ander plan: met twee Amerikaanse schepen vertrekken, in de Baai van San Francisco ten anker gaan, daar de derde American vastmaken en naar Thailand vertrekken. “Het was voor mij eenvoudiger geweest met één sleep te vertrekken en de andere twee buitengaats te laten brengen. Maar het was mijn eer te na mij door die arrogante kwibus onder druk te laten zetten om het op zijn manier te doen.”

Tyfoon Bij het maken van de reisvoorbereiding had Kees vanwege het orkaanseizoen op de Noordelijke Stille Oceaan besloten om niet de route ten noorden van de Filipijnen te nemen, maar de zuidelijke route door de Suluzee. “Die route ligt op lage noorderbreedte, net boven de evenaar, waar nauwelijks tyfoons voorkomen.” Dat bleek een goede keuze; er spookten een paar flinke tyfoons in de Noord­westelijke Stille Oceaan, noord van het transport. Toch moest Kees na elf dagen een koers­wijziging inzetten bij Hawaii, om hurricane Fefa te vermijden. “We kregen een flinke portie regen, wind, zee en deining voor de kiezen.”

“Tot ieders verbazing bleek

de bunkertank leeg. We

vonden de brandstof terug

in het achterschip”

Leeg Vlak voordat het transport de Straat Surigao naar de Suluzee invoer, stond een bunker­operatie op het programma. In een van de drie Americans zat een voorraad brandstof die moest worden over­gepompt naar de Smit London. “Tot ieders verbazing bleek de bunker­tank leeg. We vonden de brandstof terug in het achterschip. De afsluiter van de voorste bunkertank bleek niet goed meer af te sluiten. De slimme tweede machinist van de Smit London wist de stroperige stookolie weer terug naar de voorste tank te pompen. Daarna konden we de stookolie naar de Smit London overpompen.”

Vastgelopen Het terugvaren van de bemanning vanaf de American naar de Smit London, rond midder­nacht, ging ook niet vlekkeloos: na 100 meter varen liep de motor van de werkboot vast. “Hij kon niet meer voor of achteruit. De werkboot lag bovendien in het pad van de nader­ende sleep. Het lukte de bemanning wonderwel om de over­boord hangende touwladder te grijpen en daaraan te blijven hangen. Ondertussen maakte de bemanning aan boord van de Smit London de tweede werkboot klaar om de kapotte werkboot en pompmensen op te halen. Om 2.00 uur ’s nachts waren beide werkboten en alle mensen weer terug aan boord. De operatie, gepland voor zes uur, had ruim twintig uur geduurd.”

Ruilen op zee Na de wekenlange eenzame oversteek van de Stille Oceaan was het in de Suluzee gezellig druk met lokale kleurrijke vissersscheepjes. “De visser­lui keken met verbazing naar ons niet alledaagse transport. Sommige vissers­bootjes kwamen dichterbij uit nieuws­gierigheid. Er werd heen en weer gezwaaid en geroepen tussen de visser­lui en onze Filipijnse bemanning. Onze Filipijnse bootsman praaide een vissersboot en zette een ruil­handeltje op: twee sloffen siga­retten en een fles whisky in ruil voor een mand verse vis. Die dag aten wij heerlijke verse vis.”

Voor anker Ten zuiden van Vietnam nam de Smit New York één van de drie Americans over van de Smit London. Die Ameri­can was doorverkocht en moest verder naar India worden gesleept. De Smit London voer door naar Thailand met de twee overgebleven Americans. Op 18 september arri­veerde de Smit London met de twee Americans voor de kust van Thap Sakae. “Daar was geen haven, er waren geen autoriteiten bij wie wij ons konden melden en er waren geen assisterende sleepboten.” Kees wist beide schepen ten anker te brengen en voer vervolgens met de Smit London door naar Singapore. “Daar werd ik afgelost en vloog ik terug naar huis.” ←

De Americans achter de Smit London, tijdens de bunkeroperatie.

LEZEN

Kees Pronk heeft een boek geschreven over zijn avonturen als sleepboot­kapitein: Bergen Slepen op Zee. Het boek is bij Kees te bestel­len via voorloper@ outlook.com.