> MIJN KOERS

Hans Weerlink (74) ging tien jaar geleden vervroegd met pensioen. Het werk aan boord viel hem steeds zwaarder, vooral de nachtdiensten. Hij mag dan wel met pensioen zijn, hij zit nog steeds in ‘de bootjes’. “Ik heb mijn leven lang op zeil­schepen gewerkt. Eerst met het vaarbewijs ‘Beperkt kleine handelsvaart’. Ik voer toen op schepen tot 36 meter, op de Noordzee, de Oostzee en het Skagerrak. Later heb ik het vaarbevoegdheidsbewijs ‘Kleine handelsvaart tot 3.000 ton’ gehaald en voer ik wereldwijd. Mijn eerste schip was de Brabander, een gaffeltopzeilschoener. Daarna heb ik lange tijd op de schoener Eendracht gevaren. En acht jaar op de clipper Stad Amsterdam.

Ik ben begonnen als stuurman, maar ik vond het onderhoud aan de schepen leuker, dus toen ben ik overgestapt naar de functie van bootsman. Toen ik ouder werd, vond ik het ritme aan boord steeds moeilijker. Het werk gaat altijd door en vooral ’s nachts werken viel me zwaar. Ik kon eerder met pensioen, dus dat heb ik gedaan. Ondanks dat ik blij was dat ik met pensioen was, moest ik er wel aan wennen. Ik zat natuurlijk in dat werkritme en dat werd anders. Het heeft me wel een jaar gekost om mijn draai te vinden.

Ik ontvang naast mijn AOW en pen­sioen nog aanvullende inkomsten. Ik geef de bootsmancursus op de zeevaartschool in Enkhuizen. En ik word geregeld gevraagd om onderhoud te doen aan grote zeilschepen. Zo ben ik vorig jaar negen weken in India geweest voor het onderhoud aan twee driemastbarken van de Indiase marine. Verder vaar ik met mijn vrouw vaak op ons platbodemschip. Deze Hoogaars ligt in Sloten in Friesland, een prachtig vaargebied. Actief blijven houdt me jong en fit. Dus ik blijf lekker bezig met bootjes.” ←