De zee heeft honger

Als je wilt weten waar mensen wachten dan moet je peuken zoeken op het strand liggen kleine dromen als opgevouwen briefjes wachten is als de zee tijd komt naar ons toe maar kan zich ook van ons keren als een uitgestrekte droogte dorst is zo groot dat we hem niet benoemen zout water kunnen we niet drinken niemand weet hoelang de zee slaapt haar dijen zijn altijd koud en gewillig alles wat we bezitten nemen we mee beneden zwemmen kinderen zonder honger het liefste willen we teruggaan naar het moment voordat alles begon te wankelen toen wachten nog dromen betekende en de zee geen honger had