> NAVIGATIE
Liggen we nog op koers?
<script>(function(w,d,s,l,i){w[l]=w[l]||[];w[l].push({'gtm.start': new Date().getTime(),event:'gtm.js'});var f=d.getElementsByTagName(s)[0], j=d.createElement(s),dl=l!='dataLayer'?'&l='+l:'';j.async=true;j.src= 'https://www.googletagmanager.com/gtm.js?id='+i+dl;f.parentNode.insertBefore(j,f); })(window,document,'script','dataLayer','GTM-WLWMZHX');</script>
Wie van A naar B wil varen, moet weten waar hij is. Tegenwoordig gaat dat navigeren digitaal, vroeger was het ouderwets handwerk. Gepensioneerd zeeman Remy Toet haalt herinneringen op in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam.
Hoe hard varen we?
Snelheid is belangrijk bij het bepalen van de koers. Vijf eeuwen lang gebruikten zeevarenden daarvoor een logplankje. Aan dat plankje zat een lijn met knopen. De matroos gooide het plankje overboord, draaide een zandloper om en wachtte tot die leeg was. Ondertussen telde de matroos hoeveel knopen er voorbijkwamen. Dat aantal was dus de snelheid van het schip. In 1802 vond de Engelse instrumentenmaker Edward Massey de sleeplog uit. Een draaiende logvin in het water gaf via een lijn de afgelegde afstand door aan een telwerk aan boord. De sleeplog bleef tot ongeveer 1950 in gebruik.
Tegenwoordig weet een stuurman op elk moment van de dag met grote nauwkeurigheid en zekerheid waar ‘zijn’ schip vaart, wat de koers is, de snelheid en welke schepen in de buurt varen. Alles keurig geordend voor zijn neus, digitaal en interactief. Dankzij de duizenden satellieten die om de aarde zweven, kan hij – waar ook ter wereld – zeer nauwkeurig zijn positie bepalen. Het is een groot contrast met nog niet eens zo lang geleden, voordat al deze satellietnavigatie aan boord kwam. Want hoe navigeer je als je om je heen slechts water en lucht ziet? Simpel: je gebruikt de zon, de sterren en de horizon. Vóór de ‘satnav’ was het werk van een stuurman dan ook heel anders dan nu. Hij gebruikte instrumenten om de hoek tussen de zon of een ster en de horizon te bepalen. Die hoek vertelde hem – ongeveer – hoe noordelijk of zuidelijk het schip zich bevond. Eerst gebruikte hij daarvoor astrolabia, graadstokken en Daviskwadranten, later de octant en de sextant, die veel preciezer waren.
Sextant Met de sextant bepaalde de stuurman elke dag om precies twaalf uur de zonsmiddagpositie van het schip. Hij mat de hoek tussen de horizon en de zon als de zon op zijn hoogst stond. Dat is maar een paar seconden het geval, dus het was een heel precies klusje. Op basis van de hoek die de sextant aanwees en het aantal seconden dat hij nodig had om naar de klok op de brug te lopen, kon de stuurman, samen met informatie uit scheepvaarttabellen, de eerste hoogtelijn berekenen. Vervolgens ‘schoot’ hij een tweede zonnetje. Het schip bevond zich op het snijpunt van die twee lijnen. Het tweede meetmoment op de dag was de nautische schemering: donker genoeg om de sterren te kunnen zien, en nog net licht genoeg om de horizon te zien. Ook dat moment duurde kort, zo’n tien minuten. De stuurman voerde drie metingen uit, op basis van drie verschillende sterren. En ook hier sloeg hij de scheepvaarttabellen erop na, met als resultaat drie lijnen op de kaart, die, als alles precies klopte, door hetzelfde snijpunt gingen: dat was de positie van het schip.
Met de sextant ‘schoot’ de stuurman om 12 uur ’s middags een zonnetje
Satellieten Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam heeft een permanente tentoonstelling over navigatieinstrumenten. Dankzij het gedimde licht, het geluid van golven en wind, en de sterrenhemel op de wanden en het plafond krijgen bezoekers het scheepsgevoel. Remy Toet, gepensioneerd senior hoofdwerktuigkundige, bekijkt de apparatuur uit de vorige eeuwen aandachtig. Toen hij in 1979, net in dienst als leerling-scheepswerktuigkundige bij de Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij (KNSM), zijn eerste vaart maakte, werd de sextant nog gebruikt. “In die jaren werden de eerste satellieten de ruimte in geschoten. Maar dat waren er nog niet zoveel. We voeren soms op plekken waar het niet lukte om contact te krijgen met drie satellieten om onze locatie te bepalen. Dan werd de sextant er toch weer bij gepakt.”
Bewolkt Maar ja, dan moet je natuurlijk wél de zon en de sterren kunnen zien. Op een van zijn eerste vaarten ging dat niet helemaal zoals het vooraf was bedacht. “We waren met het vrachtschip Breda onderweg van Amsterdam naar Santa Lucia, in de Cariben. De hele oversteek was het bewolkt, dus de stuurman kon geen zonsmiddagbestek nemen én geen sterbestek. Er zijn natuurlijk stromingen in de oceaan en bovendien ging halverwege de reis het gyrokompas kapot, dus het lukte de stuurman niet meer om het zuivere noorden bepalen. Natuurlijk had hij nog wel het magnetisch kompas, maar dan moet je wel met behulp van tabellen de afwijking ten opzichte van het zuivere noorden berekenen. Dat is vreselijk veel werk en in die tijd waren de stuurlieden vanwege de drank niet zo serieus.” Na zeven dagen op de Atlantische Oceaan kwam er land in zicht. “Nee, niet Santa Lucia,” lacht Remy, “we zaten bij Barbados, ruim honderd mijl naar het zuiden.”
AANBIEDING
Met korting naar het Scheepvaartmuseum
Het Scheepvaartmuseum toont in de expositie De Navigatie-instrumenten een ruime collectie navigatie-instrumenten, waaronder diepte- en snelheidsmeters en natuurlijk kompassen. Stuk voor stuk bijzondere objecten die tot de verbeelding spreken en de nieuwsgierigheid prikkelen. De expositie laat zien hoe vindingrijk mensen waren en hoe snel de navigatiemethodes elkaar opvolgden. U kunt de expositie met korting bezoeken. Op vertoon van dit magazine bij de kassa krijgt u 50 procent korting op een toegangskaart. Bestelt u de kaarten liever vooraf online? Dat kan ook. Vul dan de code OPKOERS2023 in bij het afrekenen, dan wordt de korting vanzelf verrekend. De kortingsactie loopt tot en met 31 december 2023.