<script>(function(w,d,s,l,i){w[l]=w[l]||[];w[l].push({'gtm.start': new Date().getTime(),event:'gtm.js'});var f=d.getElementsByTagName(s)[0], j=d.createElement(s),dl=l!='dataLayer'?'&l='+l:'';j.async=true;j.src= 'https://www.googletagmanager.com/gtm.js?id='+i+dl;f.parentNode.insertBefore(j,f); })(window,document,'script','dataLayer','GTM-WLWMZHX');</script>
Nico Duijn
‘Ook na je pensionering blijf je een zeeman’
<script>(function(w,d,s,l,i){w[l]=w[l]||[];w[l].push({'gtm.start': new Date().getTime(),event:'gtm.js'});var f=d.getElementsByTagName(s)[0], j=d.createElement(s),dl=l!='dataLayer'?'&l='+l:'';j.async=true;j.src= 'https://www.googletagmanager.com/gtm.js?id='+i+dl;f.parentNode.insertBefore(j,f); })(window,document,'script','dataLayer','GTM-WLWMZHX');</script>
Nico Duijn
‘Ook na je pensionering blijf je een zeeman’
Geboren IJmuidenaar Nico Duijn (66) was stuurman op olietankers van Shell en loods in de havens van Amsterdam en IJmuiden. In zijn persoonlijke logboek ontbreekt het avontuur niet. Gek genoeg is een voorval op zijn eerste reis hem het best bijgebleven. “Op mijn twintigste ging ik varen. Ik had de zeevaartschool gedaan, maar ik was nog echt een groentje. Ik voer als leerling op de tanker Capiluna. Het was de derde dag van mijn loopbaan als zeevarende. We lagen aan de kade van het Iraanse eiland Kharg in de Perzische Golf. Het onweerde enorm. Bij een Japanse tanker aan de andere kant van de pier, niet ver van ons vandaan, sloeg de bliksem in. Een grote vlam laaide op uit de ontluchtingspijp van de pompkamer. Op omliggende schepen loeiden de sirenes. Al snel werden die schepen natgehouden met zeewater. Alleen bij ons gebeurde dat niet. Ik vond dat doodeng. Achteraf bleek dat ze ons schip niet nathielden omdat wij geen brandbare lading hadden gehad en nog leeg waren. Het was gewoon niet nodig.
Ruim tien jaar heb ik voor de Shell gevaren. Iedereen roept altijd dat ik veel van de wereld heb gezien. Nou, ik heb vooral veel havens gezien. De mooiste vond ik die van Rio de Janeiro. Als je daar de baai kwam binnenvaren, borrelde er meteen een vakantiegevoel in je op.
Ik ben later loods geworden. Dat heb ik 24 jaar gedaan. Ik kon in 2010 vervroegd met pensioen. Vroeger dacht ik niet na over mijn pensioen. Ik ging ervan uit dat wel goed geregeld zou zijn en gelukkig was dat ook zo. Nu leven we in een andere tijd, met al die tijdelijke contracten. Daarom is mijn advies aan jonge zeevarenden: werp een blik op je financiële horizon. Leg geld opzij voor later. Begin daar zo vroeg mogelijk mee. De zee en de scheepvaart zijn niet uit mijn leven verdwenen. Ik woon met mijn vrouw dicht bij de kust, in Castricum. En in de zomer vaar ik af en toe toeristen rond over het wad bij Texel met de loodsbotter Texelstroom. Verder bouw ik scheepsmodellen en begeleid ik op mijn trekharmonica een shantykoor. Ook na je pensionering blijf je een zeeman.←
‘Mijn advies aan jonge zeevarenden: werp een blik op je financiële horizon’