> DUO INTERVIEW
Wisseling van de wacht in het bestuur
Per 1 juli is Hijlke Hijlkema (links) afgetreden als bestuurder en plaatsvervangend voorzitter van Bpf Koopvaardij. Hij heeft het stokje overgegeven aan Richard Devue. Samen kijken ze terug en blikken vooruit.
Richard Devue (51) werkt sinds november vorig jaar bij vakbond FNV, op de beleidsafdeling Pensioenen. Aangesloten bonden, zoals Nautilus, kunnen op die afdeling een beroep doen als ze een nieuwe pensioenfondsbestuurder willen benoemen. Richard: “Ik ben via via in de pensioenen gerold en ben zo’n vijftien jaar directeur geweest van het bestuursbureau van het pensioenfonds voor de landbouw. In mijn nieuwe functie bij FNV kreeg ik van Nautilus de vraag of ik bestuurder wilde worden bij Bpf Koopvaardij. Dat vind ik een mooie rol. Mijn filosofie is dat een pensioenfonds bestaansrecht heeft als het een eigen cultuur heeft, als het staat voor een groep mensen die bepaalde eigenschappen met elkaar delen. Volgens mij is dat bij Bpf Koopvaardij oprecht het geval.” Ervaring in de koopvaardij heeft hij (nog) niet. Hij lacht: “Ik kom uit Limburg, daar zijn geen zeeschepen en zeehavens in de buurt.” Bij de vakbond
Voor zijn voorganger geldt precies het tegenovergestelde. Hijlke Hijlkema (73) komt uit een zeevaartfamilie, deed zelf de hogere zeevaartschool en begon daarna in de handelsvaart. Hij was nog niet koud aan boord of kreeg al het zeer dringende advies om lid te worden van de vakbond. “Daar was weinig keuze in”, zegt Hijlke lachend. “Uiteindelijk heb ik maar kort gevaren, want ik ben na drie jaar overgestapt naar een baan aan de wal, bij de vakbond. In de jaren daarna ben ik altijd binnen de sector gebleven. Toen ik erachter kwam dat gemiddeld 20 procent van je salaris wordt besteed aan pensioenpremie, kreeg ik interesse in pensioenen. Wordt dat geld wel goed besteed? Van het een kwam het ander en zo kwam ik in het bestuur van het pensioenfonds.”
Tot de nok gevuld
Dankzij al die jaren pensioenfonds kan Hijlke terugkijken op een verleden vol ervaringen. “Ik herinner me deelnemersbijeenkomsten over het opschuiven van de pensioenleeftijd naar 65 jaar. Wij hadden een plan bedacht zodat zeevarenden toch nog op hun 60ste konden stoppen met werken. We hadden de grote zaal van concertgebouw De Doelen in Rotterdam afgehuurd voor een deelnemersbijeenkomst. Het zat tot de nok toe vol met zeevarenden én hun vrouwen. Zij zijn over het algemeen heel goed op de hoogte van het pensioen.” Richard: “Dan heb ik nu toch een overeenkomst met de landbouw ontdekt. Daar is dat namelijk ook zo, omdat de vrouwen vaak de financiën doen van het huishouden.” Evolutie
Richard gaat zich de komende tijd inwerken, niet zozeer in de pensioenen (Hijlke: “Op dat gebied ben je gepokt en gemazeld, Richard”), maar wel in de sector. Richard: “Daar kijk ik erg naar uit: mensen leren kennen, het vakgebied leren kennen. Ook het nieuwe pensioenstelsel is natuurlijk een belangrijk onderwerp. Niet alleen de inhoud, maar ook de communicatie daarover met de deelnemers. Verder staat het nabestaandenpensioen, een heet hangijzer in de koopvaardij, op mijn takenlijst. Mijn indruk is dat het fonds de zaken goed op orde heeft. Links en rechts heb ik wel wat dingen gezien waarvan ik denk dat we ze nog beter kunnen maken. Ik kom niet alleen op de winkel passen. Maar ik kies graag voor de evolutie, niet voor revolutie. En dat is ook niet nodig, Hijlke heeft het prima achtergelaten.” ←