Kijk naar de zee

Ga aan de vloedlijn staan en kijk naar de zee. Overzie die onbegrensde ruimte en herken iets. Herken iets van jezelf. Merk hoe dit uitzicht als een inzicht in je aanklotst. Voel dat deze kust een hemelsbreed gevoel van zelfvernieuwing in je wakker kust. Die onmetelijkheid zit ook in jou. Dat beeld komt nu ineens heel helder boven water. Kijk naar de zee en geef haar weerspiegeling gelijk. Dit ben jij. Een mens zonder koudwatervrees. Een mens die moeiteloos wegzwemt van zijn eigen onzekerheid. Kijk net achterom. Kijk naar wat zich voor je uitstrekt en begrijp: het oude veraf is het nieuwe dichtbij. Wat een gedachte! Je hoeft er alleen het cadeaupapier nog maar vanaf te halen en ze is van jou. Helemaal van jou.