‘Er is veel wederzijds respect aan boord’

Hij werkt bij Jumbo Maritime op kantoor, op een afdeling met alleen maar vrouwen. Zij vaart op de zware-lading­schepen, in crews met alleen maar mannelijke collega’s. Hoe dat in de praktijk werkt? Dat vinden Cees van Tilburg en Maaike Boudestein een onzinnig onderwerp. Professioneel je werk doen, dáár gaat het om.

Cees van Tilburg (57): “Als crew coördinator regel ik het aan boord brengen en aflossen van onze zeevarenden: dat ze na zoveel weken verlof starten met een nieuwe termijn en andersom. Zodra een zeevarende aan wal is, hebben we een eindereisgesprek met elkaar. Dan spreken we uit waar we tegenaan zijn gelopen, dingen die aan boord spelen, dat soort zaken. Ik werk al veertig jaar bij Jumbo Maritime, het is mijn eerste werkgever. Op mijn afdeling ben ik de enige man, ook mijn leiding­gevende is een vrouw. Het maakt voor mij totaal geen verschil, het gaat erom dat je je werk goed doet. Dat geldt op kantoor net zo goed als aan boord. Als je daar een collega treft met wie je net iets minder goed door één deur kan, moet je zo professioneel zijn om toch gewoon je werk te doen. Of ik rekening houd met wie met wie kan opschieten aan boord? Officieel niet, maar als ik weet dat collega’s écht niet met elkaar overweg kunnen en ik kan ze apart van elkaar inplannen, doe ik dat natuurlijk. Gelukkig komt dat zelden voor.”

Maaike Boudestein (39): “Ik werk sinds 2009 bij Jumbo Maritime, inmiddels ben ik opgeklommen naar de functie van eerste stuurman. Heel leuk werk, vind ik. Elke dag is anders: het uitzicht, de lading, het werken in de haven en op zee. Ik vaar steeds op andere schepen, met een crew van vijftien tot twintig man, afhankelijk van hoe groot het schip is. Het is belangrijk dat we aan boord naar elkaar luisteren. De ruimte is beperkt, je moet het werk samen doen. De bekende valkuil is natuurlijk dat iemand zijn zin doordrukt op basis van rang. In alles wat we doen heeft iedereen een eigen taak, maar de afspraak is dat iedereen het proces mag stoppen als hij het niet vertrouwt. Of je nu leerling bent of kapitein, we luisteren naar elkaar. Er is veel wederzijds respect aan boord. Dat ik meestal de enige vrouw aan boord ben, vind ik niet belangrijk. Dat heeft ook niets met mijn beroep te maken. Ik word afgerekend op mijn werk, en of ik doe wat ik zeg. Dát is wat telt.”←